Айымдар чыныгы кумарга батканда суй жыгылат, же уктап кетет...
(Эссе ордуна)
Бир ресторандын администратору көптөн бери “кайырмакка илинбей” жүрдү эле. Жаңы жылдын астында Кудай жалгады... Экөөбүз кечки тамактануу менен вино ичип атып, андан ары виски аралаштырып жибердик. Көпкө отурдук. Бал тилге салдым. Ал кыйла кызып калды. Бошой баштады... Бир маалда сыртка чыктык. Колунан кармадым, жумшак, жылуу экен. Таксиге отургуча анын албырган ажары делебени козгоп, ойду бузду...
-- Наргиза, кандай кылсак?-дедим.
-- Үйгө баралычы?..-деп суроолу карады.
-- Жарайт.
Ичимен жымыңдай түштүм. Экөөбүз таксинин арткы орунтугуна жайланыштык. Он минутада Наргизанын үйүнө жеткизди. Көнүмүш адаттагыдай эле ээрчише кирдик.
-- Суу ичели?..-деди.
Кухняда саамга отургандан соң, Наргизанын мастыгы тарап, сергек тарта тикирейе карап атты. Сулуулугу көөдөндү көтөрдү. Колунан алып, өзүмө тарттым. Алкымынан жыттадым, эки колум соорусуна түшүп кетти... Ал өпкүлөп коет...
Аркы бөлмөгө өттүк. Чечиндире баштадым. Колготкисин катуу тартып ийсем, айрылып кетти...
Жылаңач бой-турпаты ушунча көркөм экен, ийиктей ийрип, сүрөткө гана тартып жатсаң... Белинен сыга кармадым да, артына шап секире өтүп, акырындан түртө баштадым. Аңгыча “газды тептим”. Ал терезеге бирде өбөктөй калып, кайра өйдө болуп, айтор, жаналакетке түшө баштады. Аспабымды терең-терең кадай баштадым эле жерге көмкөрөсүнөн кулап түштү. Белинен кармаган тейде кое бербестен чап жабышып, тизелетип алып, куду эле жоргонун үстүндө бараткандай теминип, образга кирип кеттик. Үзүл-кесил онтогону жагымдуу обонго салынгандай болуп, Наргиза назик жалбарып жатты...
-- Дагы?.. Да... да... Бүтүрбөчү?..
Бул арада белинен шарт көтөргөн боюнча дивандын үстүнө көтөрө чала салып, капталынан жаткыздым да, тизелеген калыпта “жанча” баштадым. Мындай поза өзгөчө жакты белем, турна моюну үзүлчүдөй созулуп, жалбарып, кайра оор улутунуп, ахалаганын күчөттү. Бул өңүттө бир канча ирет каккандан кийин чалкасынан жаткызып, аста дем алган соң, анан сымбаттуу буттарын ийинге илип алып, “заңкылдатып” кое бердим. Күтүүсүздөн диван “тарс” эте сынып түштү... Баштагы жагымдуу бышылдаганы, ыргактуу онтомойлору кулакка көнө түштү окшойт, бир чай кайнамдай убакытча чыйралган күлүктөй дагы токтобой алка-шалка тер кеткенче чаап, өзүмдүн маарама да жете келдим... Саамга үстүндө сулк жатып, акырын өйдө болсом, өнөктөшүм көшүлүп уйкуга кетиптир...
Ошентип, алгачкы түн артта калды... Башта оңой менен колго түшпөчүдөй көрүнгөн Наргиза күндө СМС жазат. Жолугууга чакырат... Аягы не “паля-а” болорун билбей машым маң...
Кыян САРЫ
Aryba.kg
