“Аспабымдын” айынан төрт аялдан ажырадым. Эми бешинчисин алам...
Менин иштеген ишим, өзүмө кенен жете турган оокатым бар. Узун бойлуу, өңдүү эле жигитмин. 39 жашка чыкканча төрт аял менен ажыраштым. Кептин баары жыныстык мүчөмдө... Жараткан мага бул жагын чоң кылып бериптир. Бойдок кезде далай кыздардын убалына калгам, кошулганда дайыма канатып салчумун...
Кийин аял алганда этияттап, оорутпагандай жатчубуз. Бирок, кээде азартка кирип кеткенде токтоно албай терең матырып жибергенде астымда жаткан өнөктөшүм айкырып, үч бүктөлө тыбырчылап жиберчү. Төрт аялым тең ушундай азаптарды көрүштү. Бири да төрөгөн жок. Догдурга барышып, эптеп жакшы болушту. Анан көңүлдөрү калышты окшойт. Баары сүйлөшүп алышкандай эле менден качып кетишти...
Азыр бир кыз менен сүйлөшүп жүрөм. Эки жолу акырындан кошулуп, “аспабымдын” чоңдугун билдирбей жарым-жартылай гана киргизип жаттым. Ошондо да ал кыйналды. Жакында үйлөнүүгө макулдугун берди. Мени катуу сүйөт. Эми тиягын жыртып жибербей сактанам. Балалуу болуш керек.
Кээде ойлоном. Ушул көйгөй үчүн үй-бүлөлүк бакытты кармай албай, дайыма аялдардан ажырап келдим. Эмне кылыш керек? Эми бешинчи ирет үйлөнүп, ажырашпай кармап калуунун амалын жасоого жан үрөйм го...
Арсен
Aryba.kg
